En dan de boombak nog maar eens gecombineerd met balkonnetje.

Frits: “Morgen wordt hij begraven”.
Jan: “Maar hoe hebben ze hem dan vermoord ?”
Frits: “Met het nieuwste wapen. Pistoolschuim”.

Scheef gemonteerd? Nachtelijke inbraak?
Nee, de manshoge ramen zijn uitgerust met een kantelmechaniek.

Hiermee worden de woningen afgesloten.
Een aantal tenminste.

Ook in de Velpsche Veste krijgt de moderne kunst een podium.

Schroeven, bouten, moeren, pluggen. Alles in de etalage.

De balkonnetjes van de bovenkant.

Als dit open blijft (wat ik aanneem) zal deze doorblik een vertrouwd beeld worden voor de toekomstige bewoners. Uitzicht op café Sam.

De begane grond van de andere kant.

Dit is de onderkant van één van de uitstekende balkonnetjes met hardhouten vloeren, gelegen onder de boombakken.
Per ongeluk met m’n hoofd in beeld. Ik ben vandaag dan wel jarig maar zo grijs als mijn hoofd op deze foto lijkt ben ik toch echt (nog) niet.

De meterkast in wording.

Woonkamer/grote slaapkamer aan de achterkant.

Kleine slaapkamer/studeerkamer aan de voorkant van het gebouw.

De begane grond. Vreemd genoeg nagelaten eerder vast te leggen op de lichtgevoelige chip.

Dezelfde woning bij de voordeur. Toekomstig toilet misschien?

Één van de appartementen van binnen. Het is lastig om een goede indruk te krijgen met foto’s. Eigenlijk zou ik een groothoeklens moeten hebben. Maar ja, daar heb je een spiegelreflex voor nodig. En die heb ik niet.

Deze staan in het appartementencomplex Noorder Parallelweg te wachten op montage.

De garage lekker dicht bij de voordeur. Maar het wordt wel uitkijken geblazen als pa en/of ma ’s ochtends naar zijn/hun werk wil(len) en de garagedeur opengooit terwijl de kinderen de voordeur uit stormen op weg school.

De garagedeuren die we een tijdje geleden laag zagen vliegen zitten nu op de plek waar ze hun functie voor de komende decennia kunnen gaan vervullen.

De allerlaatste foto van “De Banaan” in vogelperspectief.

De laatste gelegenheid om het dak op te gaan. Het dakluik in ons blok wordt van een afsluitbaar luik voorzien.
Een heiige blik op de Velpsche Veste.

Rust roest. Kruiwagens ook.

Het talud vanaf de in-/uitrit van de parkeergarage gezien. Het wordt zo te zien wel goed links en rechts kijken bij het wegrijden.

De parkeergarage. Dient voorlopig als opslagplaats. Het is een donkere foto maar meer flits heb ik helaas niet.

De in-/uitrit van de parkeergarage (met flits).

De in-/uitrit van de parkeergarage (zonder flits).

Het is een box. Maar ook niet veel meer dan dat.

Het is hier pikkedonker. Het blijken de garageboxen in de maak. Met flits is er nog wat leuks van te maken.

De tijdelijke balustrade wordt vastgezet met een klem die je in kleiner formaat vaak bij de welbekende bureaulampen ziet.

Het talud.

Nee, geen brievenbus. Dit lijkt me een afwateringsopening voor het hemelwater.

Mooi plaatje, maar wat zijn het ?

Het dak van “De Banaan”.

De bovenste etage van de andere kant.

Vogelperspectief op de plek waar een muur wordt neergezet ter aankleding van het trappenhuis van “De Banaan”. Dit is dus een buitenmuur in wording.

Deze foto al eerder gemaakt maar dat was op grondniveau. Dit is vanaf de bovenste etage.

Het opgeleverde blok. Grotendeels al bewoond.

De enige foto van vandaag. De kraanarm met stortbuis waarmee de fundering van kavel 15 wordt gestort. Het hele proces nog een keer van voren af aan (12.00).

Even verderop idem dito.

En zo ziet het eruit na het aanbrengen van de definitieve vloerlaag. Moet nog wel drogen zo te zien.

De elektriciteitsbuizen zijn gelegd. De vloer kan gestort worden.

De galerij op de 2e etage aan de Beatrixzijde.

De andere kant van de woning.

Moeilijk voor te stellen dat dit ooit een volledig ingerichte, warme, (ver)lichte woning zal zijn.
Dit is ‘by the way’ vanuit een van de bananenpartjes genomen.

De galerij van de bovenste (2e) etage.

De galerij in wording aan de andere kant op eerste etage.

De Bananensteiger in de Koningin Beatrixstraat met links de muur van de parkeergarage.